AvondprogrammaOverdag gewoon aan het werk en 's avonds met elkaar op pad. Handig voor als de zaak overdag niet op slot kan. Of je nu overdag weg gaat of 's avonds, voor het programma-aanbod maakt het niet veel uit. Ook 's avonds is er veel te kiezen. |
|
Meer over Avondtocht ....... |
| Fragment uit ´Spoedcursus Engelsmanplaat` Tussen Ameland en Schiermonnikoog ligt Engelsmanplaat. Het is een vlakke, kale zandplaat. Tijdens hoogwater steekt alleen nog maar een smalle reep zand boven het water uit. Een rustplaats voor duizenden vogels die op het ondergelopen wad geen voedsel meer kunnen vinden. Bij een stevige wind uit noord-westelijke richting wordt het water in de waddenzee zo hoog opgestuwd dat ook deze hoogwatervluchtplaats onder water verdwijnt. Op Engelsmanplaat staat een hut die in de zomerperiode bewoond wordt door twee vogelwachters. De schrijver-journalist Koos van Zomeren was er in de augustusmaand van 1991 zes dagen te gast. Hij legde zijn ervaringen vast in het verhaal Spoedcursus Engelsmanplaat waarvan hieronder een aantal citaten die betrekking hebben op de hut. 'Hij staat op stevige palen, een meter of vijf verheven boven beurtelings het harde zand en het bewegelijke water. Vloeroppervlak: vier bij vier. Bij het beklimmen van de trap kun je de hele stellage in trilling brengen, overigens zonder dat dit afbreuk doet aan die eerste gewaarwording van soliditeit. Bij het betreden van de hut zelf ga je maar in beperkte mate naar binnen. Grote ramen geven vrije toegang aan de ruimte en de lichtheid van het wad. De deur zit op het oosten en staat altijd open, ook ´s nachts, wat het slapen veraangenaamt met geuren van zee en geluiden van vogels. De bedden hebben het karakter van kooien. Ze kraken niet. Ook de vloer heb ik, in de zes dagen dat ik er rondliep, op geen enkel kraakje kunnen betrappen. Het enige dat je kraken zou kunnen noemen, is een diep gerucht dat ontstaat bij windkracht vijf of meer, maar dat klinkt zacht en vertrouwelijk, als het huiveren van hout in een werkende molen.` 'Naast het westelijke raam hangt een tabelletje met de tijden van het tij en te verwachten verhogingen. Dit zijn de meest geraadpleegde vierkante centimeters van de hele hut, en telkens wordt dan ook het horloge geraadpleegd. Wie in de natuur zonder horloge denkt te kunnen, moet niet op Engelsmanplaat zijn.` Waar je ook staat, je bent je op Engelsmanplaat steeds bewust van je positie ten op zichte van de hut. Op een avond maakte ik een wandeling in het donker. Er waren verre vuurtorenlichten, er was een sterrenhemel, er was een zekere maan. Maar ik raakte meer en meer gefascineerd door de aanblik van de hut, roerloos op haar poten, scherpe zwarte contouren, het warme lamplicht in het deurgat, de heerlijke intimiteit van het hondenhok die me daar te wachten stond ……`. Bron: A.W. Bruna Uitgevers B.V. / ´Als een god in Friesland` / 2004 |